Na Racjonalista.pl ukazał się tekst Amila Imani o apostazji w islamie: "Islam jest skrajnie zaborczy wobec swoich poddanych. Jest to religia, która przyjmuje w swoje szeregi każdego, kto po prostu wypowie jedno zdanie oznajmiające o wierze, szahadę: Zaświadczam, że nie ma boga nad Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem. Przez wypowiedzenie tego zostaje się muzułmaninem na całe życie i rezygnuje z prawa porzucenia tej wiary. Każdy, kto porzuca owczarnię islamską jest murtad — apostatą.
Pojęcie apostazji najłatwiej zrozumieć wewnątrz całościowego dogmatu islamskiego. Islam tworzy wiążące przymierze z wierzącym. Kiedy człowiek zostaje muzułmaninem, on i jego potomstwo są na zawsze uważani za muzułmanów. W tym przymierzu islam obiecuje obdarzyć wierzącego swą wspaniałomyślnością pod warunkiem całkowitego i niekwestionującego poddania się mu we wszystkich sprawach. (...)
Islam uważa apostatę za człowieka, który jednostronnie zrywa przymierze, jakie uczynił z religią. Apostata potępiony jest jako winny odwrócenia się plecami do niezmiennej, odwiecznej religii Allaha. Każdy, kto urodził się z muzułmańskich rodziców i porzuca islam, napiętnowany jest jako murtad fitri (apostata naturalny) w sensie, że urodził się jako genetyczny muzułmanin i odrzucił dar narodzin. Każdy zaś, kto przechodzi na islam, a potem go porzuca, potępiony jest jako murtad milli (osoba, która odwróciła się plecami do Ummah).
Surowy zakaz przeciwko porzucaniu islamu jest zgodny z innymi głównymi przekonaniami tej religii. Islam jest wiarą poddania, nie zaś wolnej woli. Muzułmanin musi poddać swoją wolność myśli i działania woli i dyktatom Allaha. Sama zasada wolności jest obca systemowi wierzeń islamskich. Jeśli chodzi o apostazję, oba główne odłamy islamu, sunnici i szyici, są zgodni. Olbrzymia większość uczonych muzułmańskich z obu tych obozów zgadza się, że Koran nakazuje karę śmierci dla apostaty. (...)"
Cały artykuł na portalu Racjonalista.pl